door Rahul KumarGepubliceerd op : 24 april 2022Ik werd aangetrokken door de werken van Ramazan Can in de galerie Anna Laudel's presentatie op Art Dubai 2022. Een wandtapijt waarvan mij later werd verteld dat het een origineel, gebruikt stuk is dat toebehoorde aan de familie van Can, werd afgewisseld met neonlichten, en schetste enkele van de patronen van het tapijt zelf.Het werk was dichotoom - oud en nieuw, stil en gedurfd, handgemaakt en industrieel - allemaal tegelijk.Met zijn kunst reageert Can op de ideeën van identiteit.Hij doet onderzoek naar de genezingstradities van zijn voorouders en heeft onderzoek gedaan naar het nomadische leven van zijn voorouders.Ik spreek met Can over zijn beweegredenen en zorgen die hij onderzoekt via zijn kunstpraktijk.Rahul Kumar: Hoe pas je herinneringsideeën toe in je recente werken en hoe reflecteer je ze in het leven van nomaden?Ramazan Can: In de periode dat ik besloot dat de werken die ik produceer gerelateerd moesten zijn aan mijn eigen identiteit, richtte ik mijn aandacht op de regio waar ik ben geboren en opgegroeid.Ik volgde de onvergetelijke anekdotes in mijn eigen herinnering aan de regio waar ooit de nomadische volkeren (Yörüks) leefden.Professor Andreas Huyssen zei: “Om het verleden een herinnering te laten worden, moet het worden uitgedrukt.Het verleden wordt niet puur en eenvoudig gevonden in het geheugen.De handeling van herinneren is in het heden.Herdenken is niet het verleden zelf.Om deze reden kan er een dunne kloof zijn tussen het ervaren van een gebeurtenis en het herinneren ervan in een representatie, net zoals er is tussen het verleden en het heden.Deze kloof, die zorgt voor de vitaliteit en overdrachtskracht van het geheugen, voedt ook de artistieke creativiteit.”De bron van de eerste werken die ik produceerde waren de rituelen die werden uitgevoerd door de genezers die traditionele behandelmethoden in de regio gebruikten voor de behandeling van de kwalen die ik in mijn jeugd had, waar ik door mijn familie naartoe werd gebracht.Na onderzoek te hebben gedaan naar deze rituelen, ontdekte ik dat de kwestie teruggaat tot het sjamanisme, het geloofssysteem vóór de islam.Dit was het bewijs dat sommige mythologische tradities nog steeds bestaan.Tijdens mijn veldonderzoek naar deze nog steeds lopende mythen, raakte ik erg betrokken bij zowel Yörük-weefsels als de mythen van de Yörüks.En ik begon kleine weefstalen te verzamelen, vooral die van mijn familieleden, in de dorpen waar ik ronddwaalde.Deze weefsels vormen alle troeven van de nomaden in die zin dat ze veel meer zijn dan een eenvoudig gebruiksvoorwerp en gemakkelijk draagbaar zijn.Zelfs de tent waarin ze leven is eigenlijk een weefobject.Een krantenartikel dat ik in 2016 tegenkwam, zorgde ervoor dat ik deze weefsels die ik verzamelde, ging gebruiken.Ik heb geprobeerd een verwijzing te maken naar de resultaten van het gevoerde beleid op de nomaden door een 60 jaar oude tent, een familiestuk, te combineren met een betonblok.Als gevolg van het beleid dat sinds de Ottomaanse staat is gevoerd, zijn de Yörüks, die van het nomadische leven naar de agrarische cultuur moesten omschakelen, in de periode na het uitroepen van de republiek om economische redenen overgestapt op de stedelijke cultuur.De werken die ik heb gemaakt door het textiel te combineren dat de Yörüks, die van de nomadische cultuur naar de stedelijke cultuur zijn overgegaan, in hun kasten hebben gestopt om nooit meer te worden gebruikt, met beton, het belangrijkste industriële materiaal van het vaste leven , presenteren aan het publiek hoe een cultuur verdwijnt in deze verstoorde interculturele relatie.Ik verhoogde mijn veldonderzoek in het proces dat ik erg geïnteresseerd begon te raken in nomadisch weven.Wanneer ik de kans had, zou ik naar de regio gaan waar ik geboren ben, de Yörük-dorpen bezoeken, de mensen ontmoeten die weven, met hen chatten en ze opnemen met audio-opnamen, foto's en video's.De kleuren en patronen moeten zoveel indruk op me hebben gemaakt dat ik dacht dat ze allemaal waarden hadden die veel verder gingen dan een gewoon gebruiksvoorwerp.Tijdens deze reizen die ik maakte, verzamelde ik een aantal kleine patronen.In het begin was iedereen huiverig omdat de laatste tapijtwever hier 20-25 jaar geleden mee was gestopt.We verwijderden de verborgen touwen, waarvan men dacht dat ze op een dag zouden worden gebruikt.Toen vonden we het weefgetouw, dat de meest elementaire behoefte is, uit een van de omliggende dorpen en installeerden het in het huis van mijn tante en het weven begon.Ik legde dit hele proces vast met een camera.Ze stelden me vragen en probeerden te begrijpen waarom ze dit tapijt weven.Een zin tijdens die dialogen werd zowel de naam van de tentoonstelling die ik in 2018 opende in de Anna Laudel-galerij als de naam van dit weefsel, het belangrijkste onderdeel van die tentoonstelling, The Work of Once Upon a Time.Rahul: Je serie, waarin neonverlichte tapijten worden gebruikt, weerspiegelt Jacques Derrida's theorie van het primaire begrip in een dilemma dat met de ander wordt opgepakt om met de laatste zinnig te worden.Kunt u uitleggen hoe dit uw kunst heeft beïnvloed?Ramazan: Net als in het werk The Work of Once Upon a Time had het idee van een half tapijt genoeg structuur voor wat ik wilde overbrengen, maar elke keer een tapijt weven was extreem moeilijk voor de mensen die mij hielpen in plaats van voor mij.Ik ontwikkelde dit idee een beetje meer en begon het probleem van een andere kant te behandelen met ander nuttig materiaal, dat wil zeggen, om te gaan met de tijdelijke stroom van de handeling van uitsterven (verleden-heden) en van het tegenovergestelde (heden-verleden) .Daarom ontstonden dergelijke half-tapijt-half-neon-werken.Nadat ik neon en tapijt samen begon te gebruiken, begon ik de relatie tussen deze twee materialen en de hiërarchie daartussen als een artistiek expressiemiddel in twijfel te trekken.Zoals ik hierboven al zei, vormen weefsels, naast gewone gebruiksvoorwerpen, alle activa van de Yoruks.Daarom moest dit dilemma worden gedeconstrueerd en gereconstrueerd, en moesten de ambigue gebieden tussen referent-signifier, signifier-signified worden ontcijferd.Daarom leidde Derida's kritiek op logocentrisme me op dit punt.Logocentrisme is een stereotiepe manier van denken die voornamelijk onze denkwereld dekt, en wordt uitgevoerd op dichotomie zoals binnen/buiten, mannelijk/vrouwelijk, onthouden/vergeten, aanwezig/afwezig.Volgens Derrida lezen we de wereld door het raam van zo'n tweedeling.In deze context is er in het werk dat is ontstaan ​​door het samenbrengen van twee tegengestelde structuren, een gebruiksobject gecreëerd met traditionele motieven aan de rechterkant en een hedendaagse praktijk die zich complementair uitbreidt naar het rechter tapijt aan de linkerkant.Vanuit Derida's perspectief ondersteunen deze twee structuren elkaar.Daarom geeft de structuur aan de rechterkant bestaan ​​aan de linker.Rahul: Hoe zit het met de verwijzingen naar de rituelen en mythologieën van het sjamanisme?Hoe geven ze vorm aan uw praktijk?Ramazan: Er zijn een aantal kwalen die ik in mijn jeugd had, en de belangrijkste voor mij op dit moment is slaapwandelen, waardoor ik de bron heb bereikt die een groot deel van mijn huidige productie uitmaakt.Ik werd door mijn familie naar een paar dokters gebracht en toen, nadat wijlen mijn grootvader had gezegd: "Het probleem van het kind is geen dokter te zijn, maar een Ocak te zijn" - Ocak;de naam van een cultuur gevormd door mensen die traditionele geneeswijzen beoefenen in Anatolië. Deze keer werd ik meegenomen naar een paar genezers die traditionele behandelmethoden gebruikten, en ik was getuige van enkele eenvoudige rituelen in de ovens waar ik naartoe werd gebracht.Later, als resultaat van mijn lezingen en onderzoek naar deze rituelen, maakte ik kennis met het sjamanisme.Ik leerde dat het sjamanisme, de religie of manier van leven van de Turken vóór de islam, op de een of andere manier zijn bestaan ​​voortzette door te worden gearticuleerd met de islam.Daarom waren de rituelen waarvan ik getuige was bij de genezers waar ik naartoe werd gebracht, gerelateerd aan het pre-islamitische geloofssysteem van de Turken in plaats van aan de islam.Door mijn kennis van deze onderwerpen realiseerde ik me dat bijna alle tradities daarop gebaseerd zijn.Volgens het geloof kan de menselijke ziel indien nodig uit voorzorg buiten het lichaam worden opgeslagen.Maar zolang het lichaam bestaat, staat de ziel in onafscheidelijke relaties met het lichaam, zelfs als het ver weg is, en kan ze op elk moment terugkomen.Uit deze veronderstellingen zijn veel rituelen voortgekomen.Wanneer het lichaam verdwijnt, wordt de ziel bevrijd en wordt een verdwaalde ziel of vestigt zich ergens anders, misschien herwinnend de autonomie die het had voordat het lichaam werd gevormd.Precies op dit punt waar magie en talisman begonnen als resultaat van de strijd met verdwaalde geesten en geheime krachten, kwam de sjamaan (kam) tussenbeide. In deze strijd met de geesten identificeerde de eerste mens zich met de lichamen van dieren zoals stieren. , herten, wolven, enz., die sterker zijn dan hijzelf, grepen hun macht en schilderden hun afbeeldingen op de muur van de grot.Er wordt zoveel aandacht en zorg besteed aan de natuurlijke uitstraling omdat het bedoeld is om vormen zoveel mogelijk vitaliteit te geven en de ware kwaliteiten van een wezen te geven.Daarom kan het opvallende naturalisme in deze vroege beschrijvingen worden verklaard door het verlangen zich te identificeren met de wereld, die de mens onderscheidt van alle andere levende wezens.Alle objecten in de natuur en in de lucht werden gezien als levende wezens zoals zijzelf, en ze werden mens of dier of een mengsel van beide genoemd.Dus, afgezien van de zichtbare en bekende materiële wereld, is het bestaan ​​van een onzichtbare denkbeeldige wereld, bestaande uit djinn, geesten en bovennatuurlijke wezens, genoemd.De toestanden van deze denkbeeldige wereld die in de hedendaagse mythen voorkomen, zijn de enige voeding van mijn werken geweest.De angstaanjagende lichamen op mijn doeken (afbeelding 5) zijn een ruwe uitdrukking van het idee dat bekend staat als 'omkleden', dat nog steeds bestaat in het soefisme.Rahul: Je werken vertonen een tweedeling tussen door de mens gemaakt en machinaal gemaakt, verleden en heden.En de meeste objecten die u in uw werken gebruikt, behoren tot uw familie.Hoe brengt dit verhalen over immigratie, vestiging en identiteit over?Ramazan: Ik ben zo'n pad ingeslagen als resultaat van mijn eigen zoektocht naar identiteit, en aangezien ik tot een familie behoorde die ooit als een nomade leefde, heb ik een routekaart voor mezelf gemaakt door de tradities van de Yoruks.Op dit pad heb ik altijd geprobeerd verbanden te leggen tussen het verleden en het heden.Sommige mythologische tradities die ik heb gezien dateren van duizenden jaren terug.Deze voortdurende mythen hebben me geholpen om een ​​aantal actuele problemen vanuit een sjamanistisch perspectief te benaderen.Deze methodologie, die ik volgde bij het zoeken naar antwoorden op actuele problemen, stelde me namelijk in staat verbanden te leggen tussen het verleden en het heden, en zorgde ervoor dat ik het moderne met het primitieve vergeleek.Ik ging zelfs verder en produceerde een reeks werken die naar deze situatie verwijzen, in de veronderstelling dat het verstandig zou zijn om de methoden van de primitieve mensen te gebruiken bij het oplossen van de problemen van de moderne tijd.Met de introductie van het weven van objecten in mijn leven, begon ik de historische lagen te onderzoeken door middel van deze objecten die in dezelfde traditie bestaan.Natuurlijk trokken de kleuren en patronen me zo aan dat ik vond dat elk van hen als een kunstwerk moest worden beschouwd, afgezien van een gewoon gebruiksvoorwerp, en ik maakte enkele werken die naar deze situatie verwijzen.Met het verbod op afbeeldingen vanwege verkeerde interpretaties van de islam, werden in deze landen lange tijd geen kunstvoorwerpen gemaakt die tot de beeldende kunst behoorden.De Turken brachten echter al hun verlangen om te creëren over op weven alsof het een opstand tegen deze situatie was.Als gevolg hiervan is een zeer rijke schat ontstaan.Dit is eigenlijk een van de meest elementaire gevolgtrekkingen die mijn veronderstelling zal versterken.Rahul: Ten slotte gebruik je vaak zelfportretten in je schilderijen en versier je de lijsten voor culturele referenties.Kun je ons wat informatie geven over deze serie?Ramazan: Ja, ik heb een obsessie voor zelfportretten.Toen ik student was, was mijn eerste werk met verf een zelfportret.Ik hield heel veel van dat werk en het zorgde voor een breekpunt voor mij.Daarom maak ik soms zelfportretten terwijl ik op zoek ben naar een nieuw breekpunt.Sinds ik mijn eerste zelfportret maakte terwijl ik in de spiegel keek tijdens mijn bachelorjaren, kan ik zeggen dat ik bij alle zelfportretten die ik daarna maakte, vasthield aan dezelfde methode om mijn respect voor dat werk te onthouden.Daarom zie ik deze portretten als een confrontatie met mezelf.Ik zie het ook als aantekeningen die ik over mezelf bewaar.Elk vertegenwoordigt een afzonderlijk moment;momenten die verschillende intensiteiten van emotie in mij vertegenwoordigen.Het werk met de tag While I Was 10 staat voor een ongeluk waardoor ik mijn band met schilderen heb versterkt.Als gevolg van een ongelukkig ongeluk in de vijfde klas van de lagere school werden drie vingers van mijn rechterhand en twee van mijn linkerhand geamputeerd en moest ik drie opeenvolgende operaties aan mijn rechterhand ondergaan om verlies van weefsel en ledematen te voorkomen.Aan het einde van de derde operatie moest ik mijn polsen en vingers vaak bewegen, zoals aanbevolen door de dokter, en de meest logische methode hiervoor was schrijven of schilderen.Daarom was deze gebeurtenis instrumenteel in het verbeteren van mijn verbinding met schilderen.Zo schilder ik tot op de dag van vandaag.Ik kan zeggen dat het werk met de tag There Are Dogs That Look Like Wolves een weergave is van mijn huidige staat, en het werk met de tag Explosion is een weergave van mijn gedroomde ouderdom.Het primitieve gehoorapparaat en de rozen die bij deze twee werken betrokken zijn, zijn gerelateerd aan mijn dove oor.De dieren in de werken vertegenwoordigen de beschermende geest in het sjamanisme.Een bericht gedeeld door Ramazan Can (@n.ramazancan)STIR was een Media Partner van Art Dubai 2022 dat plaatsvond in Madinat Jumeirah, Dubai van 11-13 maart.Bekijk hier de exclusieve dekking.Rahul is verantwoordelijk voor het samenstellen van de sectie Kunst.Hij is adviserend redacteur geweest bij Arts Illustrated en heeft geschreven voor verschillende publicaties zoals Mint-Lounge en Vogue.Voordat hij zich terugtrok uit de reguliere bedrijfsfuncties, leidde hij een kunstonderneming voor NDTV en was hij ook betrokken bij de televisieprogramma's.Hij is een Fulbright-geleerde, een Charles Wallace-fellow en een praktiserend kunstenaar.Rahul is verantwoordelijk voor het samenstellen van de sectie Kunst.Hij is adviserend redacteur geweest bij Arts Illustrated en heeft geschreven voor verschillende publicaties zoals Mint-Lounge en Vogue.Voordat hij zich terugtrok uit de reguliere bedrijfsfuncties, leidde hij een kunstonderneming voor NDTV en was hij ook betrokken bij de televisieprogramma's.Hij is een Fulbright-geleerde, een Charles Wallace-fellow en een praktiserend kunstenaar.Japan House London brengt de tentoonstelling Symbiose: Living Island die put uit de geschiedenis van het eiland Inujima en de onmisbare relatie tussen ecologie en mens.JR's retrospectief JR: Chronicles reist naar Kunsthalle München, Duitsland na de gevierde presentatie in het Brooklyn Museum, New York.Raqib Shaw, een goochelaar aan het werk, transformeerde het 17e-eeuwse Ca' Pesaro in een 'Palace of Memories', terwijl hij de toeschouwers overspoelt in een wereld van mythen en tijdperken met zijn schilderijen.The World of Irreversible Change door teamLab, tentoongesteld in de Art Basel, is een verkenning van de cyclus van vernietiging en regeneratie en de interacties van mensen met de wereld.door Sunena V Maju 06 aug 2022ontvang regelmatig updates SCHRIJF U IN© Copyright 2019-2022 STIR Design Private Limited.Alle rechten voorbehouden.Of je kunt meedoen metBevestig uw e-mailadres en we sturen u een link om uw wachtwoord opnieuw in te stellenbij ons en u kunt:Al uw bladwijzers zijn overal ter wereld beschikbaar op al uw apparaten.Of je kunt meedoen metUw voorkeuren zijn succesvol opgeslagen in uw profiel.Selecteer uw beroep voor een verbeterde ervaring.Tik op dingen die u interesseren.Selecteer de gesprekscategorie die u wilt bekijkenVul uw gegevens in en klik op verzenden.