WINTERSWIJK - Gerrit Luikenhuis was in zijn werkend leven boer, timmerman en muzikant. Muzikant is hij nog steeds, want hij treedt nog altijd op met de bekende band ‘Die Slingetalers’, waar hij trompet speelt. Sinds enkele jaren is hij met pensioen en heeft hij meer tijd om te besteden aan zijn bijzondere hobby: het werken met en onderhouden van een zaagmachine uit 1914.

Aanleiding voor het bezoek aan Gerrit Luikenhuis’ boerderij in Kotten, was een gerucht dat in Kotten de oudste zaagmachine van Nederland zou staan. “Of dat zo is? Dat denk ik niet”, zegt Gerrit hierover. “Ik denk dat er in Eibergen een staat die ouder is, maar die van mij is uit 1914. Ik denk dat dat wel één van de oudsten van Nederland is.”

Reis Voordat de zaagmachine bij Gerrit terechtkwam, heeft deze een behoorlijke reis door de Achterhoek gemaakt. “Ik kocht hem van Pampiermole in Miste”, zegt Gerrit. “Hij vroeg in 1996 aan mij of ik hem niet wilde overnemen. Pampiermole had een zagerij en voor hem was deze zaag veel te traag. Hij kon er geen productie mee draaien en had een snellere machine gekocht. Hij zei dat de machine anders waarschijnlijk als oud ijzer zou eindigen. Dat wilde ik voorkomen. Ik heb de zaag gered, ja. Voor de zaag bij Pampiermole terechtkwam heeft deze al een flinke reis gemaakt. Zo was hij onder meer bij zagerij Nijenhuis aan de Kottenseweg waar nu de Prijshamer is en hij schijnt in Groenlo gestaan te hebben. Bij Nahuis, is me verteld, maar ik weet het niet zeker.” Redden Dat Gerrit de zaag wilde redden had meerdere redenen. “Wij hebben een boerderij die al heel lang in de familie is”, licht Gerrit toe. “We hadden koeien, kippen en tot in de jaren ‘70 was ik varkensboer. Om te kunnen blijven groeien, zou ik moeten uitbreiden, maar dat zag ik niet zitten. Ik voelde me sowieso meer muzikant dan boer. In die tijd zat ik in een bandje dat soms wel honderd keer per jaar optrad. Daar verdienden we goed geld mee. Na het beëindigen van varkenshouderij ben ik als timmerman bij een aannemer/zagerij gaan werken. Ik vond vooral de zagerij fantastisch. Ik weet niet waarom, maar de zaagmachines spraken me heel erg aan. Bovendien hou ik van techniek. Voor ik de zaag kocht had ik drie oldtimertractoren, maar die heb ik weggedaan omdat ik er te weinig mee deed. Ik zou wel graag nog eens een oude Lanz Bulldog, een Duitse tractor zien te vinden.”

Balken, planken en haardhout Gerrit was snel enthousiast over de zaag van Pampiermole. Bij zijn boerderij in Kotten had hij er ook genoeg ruimte voor. De beslissing was dan ook snel genomen. “Met mijn zonen en schoonzoon ben ik toen nog wel de hele zomer bezig geweest met het installeren”, lacht Gerrit. “Je bent niet goed, zeiden ze tegen mij, hahaha.”

De zaagmachine staat nu sinds 1996 bij hem in de schuur. In die jaren is hij goed gebruikt geweest. “Soms dacht ik ‘Wat moet ik er eigenlijk mee?’ zegt Gerrit. “Maar uiteindelijk wordt hij goed gebruikt. Ik kocht stammen aan en maakte balken en planken om ons huis en de schuur te verbeteren. Ook gebruik ik hem om haardhout te maken voor de houtkachels van ons en onze kinderen.

Die kinderen hebben samen met vrienden de zaag ook nog gebruikt voor het maken van tuinmeubels. “Maar dat is op een gegeven moment gestopt”, aldus Gerrit. “Zelf heb ik ook nog wel eens meubels gemaakt. Ook maakte hij tafelbladen voor de repetitieruimte voor bands die ook op zijn terrein staat. Die ruimte werd zo goed gebruikt dat hij ook weer van zelfgemaakte planken een aparte repetitieruimte voor ‘zijn’ band ‘Die Slingetalers’ maakte.

Zonnepanelen De zaagmachine wordt gevoed door elektriciteit van de zonnepanelen op het dak van zijn schuren. “We hebben er vierentwintig en dat is genoeg om het verbruik van de zaag meer dan te compenseren”, aldus Gerrit die veel liefde aan de zaag geeft. Het slijpen van de bladen en het onderhoud en vervangen van onderdelen doet hij allemaal zelf. “Soms is een onderdeel niet meer leverbaar”, vertelt hij. “Maar op de een of andere manier is er altijd wel weer iemand te vinden die er hobby in heeft zo’n onderdeel te maken.”

De zaag is niet alleen functioneel. Ook op sociaal gebied speelt hij een rol. Gerrit zaagde met zijn zonen en nu ook met kleinzoon Jessey. “Ik heb ook een mooie werkplaats om hout te bewerken en Jessey vindt het leuk daarin te werken”, zegt Gerrit. Maar de zaag trekt ook anderen. “Buren die stammen gezaagd willen hebben of komen brengen zodat ik ze kan overnemen”, zegt Gerrit terwijl een grote hoeveelheid hout en stammen laat zien. “Van mooie stammen kan ik altijd wel planken maken. Van de andere kan ik haardhout maken, maar eerlijk gezegd weet ik soms ook niet wat ik met sommige bomen aan moet. Die blijven dan liggen. Hij zegt het met een lach. “Er waren zaterdagen dat mensen kwamen kijken wat ik aan het doen was. Ik kan me voorstellen dat mensen denken dat ik apart ben.” Hij kan er om lachen.

Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.

Onze privacy statement kunt u hier lezen